این شرکت از ابتدای سال ۱۴۰۴ تا همین امروز، روی سراشیبی افتاده و نه تنها تولید که فروشش هم رنگ و بوی سقوط گرفته است. در حالی که سال گذشته در پنجماهه نخست توانسته بود ۵۹۶ هزار تن تولید و ۲۲۵ هزار تن فروش ثبت کند، امسال همهچیز به مراتب ضعیفتر رقم خورده؛ بهطوری که تولید به ۵۴۰ هزار تن و فروش به ۱۹۰ هزار تن نزول کرده است.
کنایه تلخ ماجرا اینجاست که این سقوط درست در شرایطی اتفاق میافتد که قیمت جهانی اوره به حوالی ۵۰۰ دلار رسیده است؛ زمانی که تمام اورهسازان باید موتورشان را روی حداکثر روشن کنند و به بازار بتازند. اما خراسان درست در همین نقطه حساس، ایستاده و دست روی دست گذاشته است.
نتیجه روشن است: عدمالنفع سنگین برای سهامداران و فرصتسوزی تاریخی برای شرکتی که باید حالا حالاها سرآمد باشد.
آقای توکلی!
با این وضع، چه نیازی به تخریب بهترینهاست وقتی بدترینها در زیرمجموعه شما از شدت ضعف فریاد میزنند؟